Cevriye’nin notu: Düşünün ki; Eyüp Akşemettinde bir evde bir zamanlar pamuk gibi yaşamış bir kedisiniz. Sevilmiş, bakılmış, şımartılmış ama sonra bilinmez bir sebeple yaşadığınız siteye terk edilmişsiniz. Sitede sizi sevenler apartmanına almış himaye etmiş. Çünkü dışarda yaşamayı yemek bulmayı hiç bilmemişsiniz. 10 yaşına kadar gelmişsiniz ve apartmanda rahatsız olanlar tarafından bir koliye konup Bayrampaşa’da bir sokağa atılmışsınız. Sizi mahallede tanıyanlar, 3 gün süren büyük bir arama sonucu sizi bir kamyonun altında, yağmurdan ıslanmış, aç ve korkmuş olarak bulmuşlar. Size yuva bulmayı umarak geçici bir yuvaya yerleştirmişler. 33 kedi ve iki köpek ile aynı evde yaşamayı öğrenmişsiniz. Hep çok sevilmişsiniz ama ömrünüzün sonuna kadar kıvrılıp yatabileceğiniz o sakin yaşamı hiç hak edememişsiniz.
KirliPatiler’in notu: 10 yaşında bir kedi sahiplenmek büyük yüce gönüllülüktür. Herkes yavru minnoş olsun ister. Ama yaşını almış, sosyalleşmiş, her dediğinizi anlayan ve derdini anlatan bir kedi tecrübesi bambaşkadır. Siz Cevriye’yi tanısaydınız ona asla bir kedi demezdiniz.
